تغییر در اضطراب و عاطفه زنان در درمان ناباروری به روش IVF-ICSI

چکیده مقدمه: ناباروری در دنیای امروز به صورت یک نگرانی اجتماعی در‌آمده که پیشامدی استرس‌زا یا هیجان‌آور و ناکام‌کننده برای زوج‌هاست که با استرس های گوناگون اجتماعی،روانی، جسمی و مالی همراه می‌شود IVF-ICSIیکی از روش‌های درمان ناباروری است.. هدف: بررسی تغییر اضطراب زنان ‌مراجعه‌کننده به درمانگاه‌های استان گیلان در درمان با روش IVF- ICSI مواد و روش‌ها: روش پژوهش از نوع میدانی و مقطعی به صورت اندازه‌گیری مکرر انجام شد. نمونه مورد مطالعه 74 نفر بود که از فروردین تا مرداد ماه 1391 برای درمان ناباروری به روش نامبرده اقدام کرده بودند و برای شرکت در پژوهش رضایت داشتند. این افراد پرسشنامه‌های اطلاعات دموگرافی، مقیاس عاطفه مثبت و منفی (PANAS) و پرسشنامه اضطراب حالت اسپیل برگر را در سه مرحله (پیش از شروع درمان ناباروری، هنگام دریافت تخمک و در زمان انتقال جنین) تکمیل کردند. نتایج: میانگین سنی زنان با ناباروری در این پژوهش 38/32 (08/5±) سالگی بود. مشکل ناباروری در این افراد 84/37% به زنان،22‌/16% به مردان، 95/45% هم به مرد و هم به زن مربوط بود. در بررسی تفاوت عاطفه مثبت ، عاطفه منفی و اضطراب حالت در زیرگروه‌ها، به طور معنی‌دار با افزایش سن عاطفه مثبت کاهش می یافت (78/2= t، 05/0> P). همچنین عاطفه مثبت در زنان با ناباروری اولیه بیش از زنان با ناباروری ثانویه بود (11/2= t، 05/0> P). در سایر متغیرها بین زیرگروه‌ها تفاوت معنی دار وجودنداشت. با آزمون ANOVA اندازه‌های مکرر متغیرهای عاطفه مثبت (14/4= F ؛ 05/0> P)، عاطفه منفی (69/23= F ؛ 01/0> P)، اضطراب حالت(80/3= F ؛ 05/0> P)، در زنان پیش از شروع درمان به روش IVF-ICSIتفاوت معنی داری با زمان انجام درمان ناباروری داشت. نتیجه‌‌گیری: با توجه به این که فرایند درمان ناباروری به روش IVF-ICSI زنان را در استرس قرار داده و در آنان زمینه اضطراب و افسردگی را فراهم می کند، مداخله در این خصوص و استفاده از مشاوره و روان درمانی پیشنهاد می‌شود که براساس مراحل درمان ناباروری و با توجه به تغییر در سطوح اضطراب و عاطفه تنظیم شده باشد.